اگرمانده بودی

 اگر مانده بودی تو را تا به عرش خدا می رساندم
اگر مانده بودی تورا تا دل قصه ها می کشاندم
اگر باتو بودم به شبهای غربت که تنها نبودم
اگر مانده بودی زتو مینوشتم ، تورا می سرودم
مانده بودی اگر نازنینم ، زندگی رنگ و بوی دگر داشت
این شب سرد و غمگین و غربت ، با وجود تو رنگ سحر داشت
با تو این مرغک پر شکسته ، مانده بودی اگر بال و پر داشت
باتوبیمی نبودش زطوفان ، مانده بودی اگر همسفر داشت
هستیم را به آتش کشیدی ، سوختم من ندیدی،ندیدی
مرگ دل آرزویت اگر بود مانده بودی اگر میشنیدی
باتودریا پراز دیدنی بود ، شب ستاره گلی چیدنی بود
خاک تن شسته در موج باران ، در کنار تو بوسیدنی بود
بعد تو خشم دریا و ساحل ، بعد تو پای من مانده در گل
مانده بودی اگر موج دریا ، تا ابد غم پر از دیدنی بود
با تو و عشق تو زنده بودم ، بعد تو من خودم هم نبودم
بهترین شعر هستی رو با تو ، مانده بودی اگر می سرودم